این دنیا آدما راحت دل می شکنند....خود خواهن....خودت گفتی

که عشق مقدسه....آره؟پس بشنو حرفامو و قضاوت کن....عاشقش

شدم اما هیچ وقت نفهمید شایدبا خودش فکر کرد هنوز خیلی بچه ام

و عشق مفهومی برام نداره اما خدا سالها گذشت اما خاطر و عشق

اون از من نگذشت....صبوری کردم اما فایده ای نداشت با نگاهم هزار

بار بهش گفتم دوستش دارم اما اون بی انصاف نخواست بدونه...

شاید فهمید و به روی خودش نیاورد شبا از غصه ی از دست دادنش خواب

به چشمام نیومد دعا کردم اما انگار همه چیز دست به دست هم دادن تا

عشق یک طرفه ی منو ازم بگیرن خدایا اینا واسه عاشق بودن کافی نبود؟

اون رفت و پا رو دل من که می دونست دوستش دارم گذاشت رفت و دل به

غریبه ها بست....اون عاشق شد اما عشقش من نبودم همیشه تو حسرت

اینکه یه بار حتی به شوخی بهم بگه.......نه...نه........دیگه تموم شد.

اون رفت.عشقی که ۲ سال فداش بودم خوردم کرد و رفت.فکر منو دلم نبود.

رفت و تنهاترم کرد.قبلا با یادش و امید وصال زنده بودم و زندگی می کردم اما

اون یاد و خاطرش تنها چیزی که ازش داشتم رو ازم گرفت و تنهای تنها منو

به امون خدا رها کرد.من گله ای ندارمخدا عشقش رو واسش حفظ کنه......و

به من هم صبر از دست دادن زندگیمو بده.....دیدی خدا دیدی چقدر

بی رحمن؟...خوش به حالت که همیشه تنهایی و هیچ غصه ای نداری

وای به حال منو دلم....اون شکسته حد اقل تو هواشو داشته باش..........

خیلی سخته........خیلی...........چی بگم شاید....شاید واقعا قسمت نبود....

اسمشو از رو لبام محو کردم تو ام یادشو از دلم بگیر.....هیچ کس نمیتونست تو

رو ازم بگیره اما وقتی خودت رفتی نتونستم کاری کنم چون دوست داشتم....

به زور هم که شده خودتو-یادتو- عشقتو از سر نوشتی که تو خیالم با تو ساخته

 بودم پاک می کنم....شاید یه روز برگردی(که می دونم محاله)اما چه جوابی داری

برای یه دنیا غربت و دلتنگی؟چه جوابی داری برای چشمهای بی تاب و گریون؟

چه جوابی داری واسه یه قلب له شده زیر غرور و یه دنیا دلتنگی؟.....دیگه محاله

عاشق بشم.....محاله.....